Γέλιο, χαρά, λύπη, φόβος, άγχος, ενθουσιασμός, απογοήτευση, νοσταλγία… Όλα έρχονται ως ανάμνηση! Αναμνήσεις όμορφες που θα θέλαμε να έχουμε για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μας και άσχημες που ευχόμαστε να τις είχαμε ξεχάσει ή να μην είχαν δημιουργηθεί στη ζωή μας.
Η ανάμνηση είναι ένα γεγονός που έχει συμβεί στο παρελθόν, αλλά μένει χαραγμένο στη μνήμη και το μυαλό του ατόμου, κυρίως εκείνου που το έχει βιώσει. Είναι γεγονότα που σε συντροφεύουν μια ζωή. Μια ανάμνηση μπορεί να εμπεριέχει γεγονότα του παρελθόντος, προσωπικές εμπειρίες, συναισθήματα, ανθρώπους, αποφάσεις, καταστάσεις και όλα αυτά μαζί με τη θετική αλλά και αρνητική τους όψη.
Αμέτρητες στιγμές, ο καθένας από μας έχει αναπολήσει τη ζωή που έχει κάνει, τη ζωή που θα ήθελε να κάνει, καταστάσεις που έχει βιώσει, τους ανθρώπους που αγάπησε και έχασε, τις δυσκολίες που βίωσε και όλα αυτά που, με τόσο κόπο, έχει ζήσει. Όταν ανακαλούμε μία ανάμνηση, επαναφέρουμε στο μυαλό μας λεπτομέρειες όπως, πού, πότε, γιατί, με ποιον, τι συνέβη… λεπτομέρειες που ‘‘αναγκάζουν’’ το άτομο να ξαναβιώσει το συγκεκριμένο γεγονός το οποίο είχε βιώσει και στο παρελθόν. Το πόσο καλά θυμόμαστε κάτι έχει να κάνει με την ένταση και με ποιους ανθρώπους βιώσαμε κάτι, καθώς επίσης και ποια ήταν η έκβαση του αποτελέσματος. Χαρακτηριστικά που μένουν ανεξίτηλα στο μυαλό ενός ανθρώπου και δύσκολα θα ξεχάσει.
Η αναπόληση είναι μια φυσιολογική και συνηθισμένη διαδικασία για τους περισσότερους ανθρώπους. Όταν αναπολούμε κάτι είναι σαν να επιστρέφουμε στις «μνήμες της ψυχής μας», στον θησαυρό που κρύβουμε μέσα μας αλλά και στις στάχτες που θέλουμε να μείνουν εκεί, βαθιά, ώστε να μην ανέβουν ποτέ στην επιφάνεια. Όμως σκέψου ότι…
Οι αναμνήσεις σε έχουν καθορίσει ως άνθρωπο, ως προσωπικότητα και είναι αυτές που έχουν σημαδέψει τα μονοπάτια της ζωής σου.
Αγάπα και ζήσε με αυτές τις αναμνήσεις. Εσύ τις δημιούργησες με τη ζωή που επέλεξες να κάνεις και με τους ανθρώπους που θέλησες να βάλεις στη ζωή σου. Μην ξεχνάς ότι ο ρόλος των αναμνήσεων στη ζωή ενός ατόμου είναι πολύ σημαντικός και καθοριστικός, τόσο κατά την περίοδο ανάπτυξης όσο και προόδου του μέσα σε μία κοινωνία.
Πολλές φορές είναι κάπως θεραπευτικό να ανακαλούμε τις αναμνήσεις αλλά και τα όσα έχουν προηγηθεί στη ζωή και μας έχουν σημαδέψει, καθώς μας βοηθάνε να ξανασκεφτούμε τι πράξαμε σωστά και τι λάθος, για εμάς, και τι θα ήταν αυτό που θα αλλάζαμε. Είναι σημαντικό να κάνουμε «διάλογο» με το εαυτό μας, γιατί μέσα από αυτό τον γνωρίζουμε καλύτερα.
Είναι και κάποιες φορές όμως, που ευχόμαστε να μην είχαμε ποτέ μέσα μας αναμνήσεις που μας πληγώνουν, μας φθείρουν, μας γεμίζουν θλίψη που τα συνοδεύει ένα τεράστιο Γιατί. Ξέρω… Ξέρω ότι τις «πληγωμένες αναμνήσεις» θέλεις να τις ξεριζώσεις και να τις πετάξεις μακριά, για να μην σε πονάνε άλλο. Όμως, δεν γίνεται… και ξέρεις γιατί; Γιατί είναι κομμάτι της ζωής σου. Είναι οι επιλογές σου και οι αποφάσεις σου. Πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτές, γιατί μέσα από αυτές θα μάθεις την αυτοβελτίωση και θα προχωρήσεις χωρίς να κάνεις τα ίδια λάθη.
Οι καλές αναμνήσεις θα σε βοηθήσουν να χαμογελάς για ό,τι καλό σου έχει συμβεί και θα σου προκαλούν ένα όμορφο χαμόγελο στα χείλη. Κράτα τες σφιχτά. Ονειρέψου και ανακούφιζε την ψυχή σου με αυτές. Είναι απόκτημά σου και είναι η κληρονομιά που έχεις! Δημιούργησε τις αναμνήσεις που εσύ θέλεις. Στο ταξίδι της ζωής σου Εσύ επιλέγεις τους συνταξιδιώτες… Επομένως, κράτα τις καλές και τις κακές αναμνήσεις και προχώρα. Γιατί και οι δύο μαζί κάνουν μια ολοκληρωμένη ζωή που πάντα θα θυμάσαι…
Οι καλές στιγμές γίνονται αναμνήσεις… Οι κακές στιγμές γίνονται μαθήματα..!
