yes i am by Myrto Kazi

Σε μια ώρα υπογράφαμε τα χαρτιά της εξόδου. Τρέμαμε και οι δύο. Χαιρετήσαμε τους φίλους μας, τις μαίες που σε πρόσεξαν τόσο πολύ, τους γιατρούς. Το Ιασώ είχε γίνει το δεύτερο σπίτι μας. Πλέον όμως ήσουν δικός μας. Χωρίς ωράρια, χωρίς γιατρούς, χωρίς σωληνάκια. Οι πόρτες του Ιασώ άνοιξαν. Έξω χιόνιζε. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και φύγαμε. Οι τρεις μας.

-Πώς βίωσες τον ερχομό του παιδιού σου;
-Με απόλυτη “άγνοια κινδύνου” αλλά και με πρωτόγνωρα συναισθήματα ειναι η αλήθεια.. ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα ευθύνη, πραγματική ευθύνη και αυτό το συναίσθημα με καθόρισε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ταυτόχρονα μεγάλωνε μέρα με τη μέρα μέσα μου το αίσθημα του θαυμασμού προς αυτό που δημιουργήσαμε με τον άντρα μου, δηλαδή την οικογένια μας και τον πυρήνα μας.