Έξω βρέχει, αυτή τη βροχούλα την τρυφερή που σε κάνει να θες να βγεις στον δρόμο χωρίς ομπρέλα, δίχως αδιάβροχο, να σε ευλογήσει με τις σταγόνες της. Κρατάω το λάπτοπ μου στα πόδια, και μια κοιτάζω τη βροχή, μια την οθόνη που και αυτή, κοίτα τώρα, είναι πλημμυρισμένη αγάπες και αγκαλιές! Να είσαι καλά, δάσκαλε της καρδιάς μας, Μάριε Μάζαρη, για το ουράνιο τόξο που ξεπροβάλλει κάθε μέρα εκεί, πάνω από την τάξη σου στο Κερατσίνι!
Ακολουθώ τον εμπνευσμένο δάσκαλο Μάριο Μάζαρη μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram (@schoolmarius) και σκέφτομαι πόσο τυχερά είναι τα παιδιά της τάξης του! Κάθε μέρα, μα κάθε μέρα, έχει μια υπέροχη δραστηριότητα να μοιραστεί με τους μαθητές του, με αγάπη και ενσυναίσθηση. Μα καλά, πότε ξεκουράζεται αυτός ο δάσκαλος; Πού τα προλαβαίνει; Θαρρώ πως η αγάπη που εισπράττει τον φορτίζει με ενέργεια, με δύναμη να συνεχίσει.
Σε μια πρόσφατη ανάρτησή του, ο δάσκαλος Μάριος Μάζαρης μας θύμισε πόσο πολύ μας έχουν λείψει οι αγκαλιές!
Έγραψε χαρακτηριστικά:
“τι πάει να πει η αγκαλιά απαγορεύεται; δε θα αγκαλιαζόμαστε από δω και πέρα; είναι κάτι που συζητάμε μήνες τώρα. εμείς πάντως δεν ικανοποιούμαστε με τις ερωτήσεις και με αφορμή την παγκόσμια ημέρα αγκαλιάς , λίγες ημέρες πριν, μιλήσαμε για τη θεραπευτική ιδιότητά της, τα πόσα μηνύματα περνάει, τις λέξεις που κρύβει και αναρωτηθήκαμε με πόσους τρόπους μπορείς να αγκαλιάσεις κάποιον όταν δε στο επιτρέπουν; δοκιμάσαμε με χέρια, με αγκώνες, με πόδια, με γόνατα, με σβέρκους, σαν να παίζεις τουίστερ, μόνο που εκτός από γέλιο, μοιράζεσαι και την ανάγκη σου να νιώσεις καλά. γιατί αν πάψουν οι αγκαλιές, είναι μια παραδοχή ότι ο άνθρωπος ηττήθηκε. κι εμείς έχουμε μάθει να προσπαθούμε · …
…κόλλησα λοιπόν τις Δωρεάν αγκαλιές, τα χαρτάκια που μπορεί ένα παιδί να κόβει όταν θέλει πολύ μια αγκαλιά μέσα στη μέρα του και τα εξαργυρώνει δίνοντάς το στον άνθρωπο που η αγκαλιά του σημαίνει πολλά. έστω και με το κεφάλι στο πλάι, με διπλή μάσκα και με αντισηπτικό μετά, έγινε της αγκαλιάς σήμερα και ήταν τόση η χαρά μας ❤️ θα συνεχίσουμε τις δωρεάν αγκαλιές, όσο υπάρχει η ανάγκη•”
Δάσκαλε, να έρθω Κερατσίνι να μου κάνεις και μένα μια αγκαλιά;
