Η εμπειρία του φυσιολογικού τοκετού κρύβει πολλές εκπλήξεις και δοκιμασίες για τη μέλλουσα μανούλα και ειδικά αν επισκέπτεται για πρώτη φορά την αίθουσα τοκετού. Το βασικό συναίσθημα που θέλει να νιώθει τις ώρες που περνάει μέσα σε αυτή την αίθουσα, ώρες ατελείωτες που σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνούν και τις δέκα ώρες, η μητέρα θέλει να νιώθει οικειότητα και ασφάλεια. Μετά λοιπόν από την παρουσία του γυναικολόγου και της μαίας απαραίτητη, βοηθητική και άκρως ουσιαστική είναι η παρουσία του μέλλοντα πατέρα στην αίθουσα τοκετού. Μέχρι να γεννηθεί το μωρό, παραμένει κυρίως ο σύντροφος, ο σύζυγος και ο συνοδοιπόρος και σε αυτή τη στιγμή, για αυτό και ναι ο πατέρας πρέπει να μπαίνει στην αίθουσα τοκετού. Η δυνατότητα του να μπορεί να παρεβρεθεί στην αίθουσα τοκετού έναντι της καισαρικής που δεν μπορεί να παρεβρεθεί στη αίθουσα του χειρουργείου, είναι ένα δώρο που κανένας πατέρας αλλά και καμία μητέρα δεν πρέπει να χάσει.
Πολλές φορές όμως οι άντρες διστάζουν να ακολουθήσουν τη σύζυγό τους στην αίθουσα τοκετού φοβισμένοι για το τι θα δουν και τι θα ακούσουν κατά τη διάρκεια των οδυνών και της γέννας. Ουρλιαχτά, φωνές, εκνευρισμός είναι αυτές οι εικόνες που τρομοκρατούν τους πατεράδες ώστε να αποφασίσουν τελικά να μην παρακολουθήσουν τον τοκετό από κοντά.
Λοιπόν επειδή βίωσα αυτούς τους προβληματισμούς με το δικό μου σύντροφο όταν μετά από πρωτοβουλία του γυναικολόγου μου κλίθηκε να με ακολουθήσει στην αίθουσα τοκετού, αν και δεν αρνήθηκε εξαρχής, αργότερα μου μετέφερε τις σκέψεις τους και τους προβληματισμούς του για αυτή την εμπειρία.
Η κινηματογραφική εικόνα της γέννας με τα ουρλιαχτά και τα σχετικά είχε κυριαρχήσει στο μυαλό του μέχρι που το βίωσε από κοντά και συνειδητοποίησε τη ρεαλιστική πλευρά του τοκετού. Καλό θα ήταν λοιπόν αν έχετε τη συγκατάθεση του γιατρού σας για τη παρουσία του συζύγου στον τοκετό, πλέον βέβαια οι περισσότεροι γυναικολόγοι παροτρύνουν τα ζευγάρια να βιώνουν μαζί αυτή την εμπειρία, συζητήστε τους προβληματισμούς που μπορεί να έχει εκείνος και κάντε τον να καταλάβει πόσο σημαντική θα είναι για εσάς η παρουσία του εκεί.
Και τώρα επειδή θα δημιουργηθεί και το ερώτημα σε πολλές εγκυούλες που περιμένουν το πρώτο τους παιδάκι κατά πόσο είναι ωραίο αισθητικά και ψυχολογικά για τον σύντροφο να δει τη γυναίκα του σε αυτή τη κατάσταση που είναι πρωτόγονη και για την ίδια, θα σας πω με τη δική μου εμπειρία από τον φυσιολογικό τοκετό ότι δεν έχετε να ανησυχείτε για τίποτα. Τόσο ο γιατρός, η μαία και το ιατρικό προσωπικό προστατεύουν και τους δυο σας για να μην έρθετε σε δύσκολη θέση και να μην φανεί κάτι που δεν πρέπει να δει ο ένας ή ο άλλος από το ζευγάρι. Μην το σκέφτεστε καθόλου είναι ιδανικό να έχεις δίπλα σου τον άνθρωπο σου, τον άνθρωπο που επέλεξες για πατέρα του παιδιού σου, να σου μιλάει, να σου κρατάει το χέρι να σε στηρίζει σε στιγμές που θα κληθείς να ξεπεράσεις και τον ίδιο σου τον εαυτό για να δεχτείς το θαύμα της ζωής και να φέρεις στον κόσμο το μωρό σου. Η γυναίκα μόνο κερδίζει με το να έχει κοντά τον άντρα της. Παίρνει δύναμη και κουράγιο. Εμπνέεται από εκείνον και νιώθει ακόμα πιο δυνατή.
Επίσης και το ζευγάρι μόνο κερδίζει από αυτή την εμπειρία. Δένεται περισσότερο και μεταβαίνει ταυτόχρονα στη νέα του ζωή. Για τον πατέρα μάλιστα είναι εξαιρετικά ουσιαστική η αυτή η εμπειρία γιατί τότε συνειδητοποιεί το ερχομό του μωρού και εντυπωσιάζεται από το μεγαλείο της γυναικείας φύσης. Θαυμάζει και πλέον σέβεται περισσότερο τη σύζυγο του όταν την βλέπει να αντέχει τον πόνο, να αγωνίζεται και μετά από ώρες και ταλαιπωρία να φέρνει το μικρό αγγελούδι που είχε μέσα της για μήνες, στη ζωή.
Μην το σκέφτεστε λοιπόν και ακούστε τον γιατρό και τη μαία σας και δεχτείτε τη παρουσία του καλού σας κοντά σας τις ώρες του τοκετού. Για να σας περιγράψω με μια φράση το πόσο όμορφα ένιωσα που το είχα δίπλα μου, μετά από 12 ώρες αναμονή του τοκετού, με πόνους και στιγμές αγωνίας, θα σας πω ότι δεν θα τα είχα καταφέρει σε τόσο καλό βαθμό χωρίς εκείνον και αν ξαναγεννούσα πάλι κοντά μου θα τον ήθελα! Ευχαριστώ τον γιατρό και τη μαία μου που δεν μας άφησαν και πολύ να το διαπραγματευτούμε και απλά μας είπαν “Όλοι μαζί θα πάμε να γεννήσουμε!”
Κορυφαία στιγμή και ανεκτίμητη ήταν εκείνη που πήραμε μαζί πρώτη φορά το αγγελούδι μας αγκαλιά και του ψιθυρίσαμε “Καλώς ήρθες! Η μαμά και ο μπαμπάς είναι εδώ!”
Όλοι μαζί λοιπόν να πάτε και εσείς να γεννήσετε με καλή διάθεση, συντροφικότητα και ηρεμία! Περιμένω και τις δικές σας απόψεις και εντυπώσεις κορίτσια μου!
