μαμά blogger

Αν είστε και εσείς από αυτές τις εγκυούλες που θα βιώσετε έναν ή περισσότερους μήνες του καλοκαιριού με κοιλίτσα περιμένοντας το μωρό σας μην πανικοβάλλεστε στην ιδέα κοιλίτσα- ζέστη- πρήξιμο, υπάρχουν λύσεις!

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, λάτρευα τα Χριστούγεννα! Δεν ξέρω τι μου άρεσε τόσο πολύ! Τα φώτα, τα χρώματα, οι μυρωδιές, τα γλυκά… όλα! Και πάντα έλεγα πως σίγουρα θα πρέπει να ήμουν κάποτε ξωτικό των Χριστουγέννων… το ίδιο πίστευαν βέβαια για μένα και όλοι οι γύρω μου! 

Σε μια ώρα υπογράφαμε τα χαρτιά της εξόδου. Τρέμαμε και οι δύο. Χαιρετήσαμε τους φίλους μας, τις μαίες που σε πρόσεξαν τόσο πολύ, τους γιατρούς. Το Ιασώ είχε γίνει το δεύτερο σπίτι μας. Πλέον όμως ήσουν δικός μας. Χωρίς ωράρια, χωρίς γιατρούς, χωρίς σωληνάκια. Οι πόρτες του Ιασώ άνοιξαν. Έξω χιόνιζε. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και φύγαμε. Οι τρεις μας.

Τα τελευταία 8 χρόνια, δηλαδή από τότε που έγινα μαμά τα Χριστούγεννα απέκτησαν άλλο νόημα στη ζωή μου. Πάντα ήταν μια από τις πιο αγαπημένες περιόδους του χρόνου όπως και για τους περισσότερους ανθρώπους θεωρώ, αλλά από τότε που έγινα μαμά δίνω σημασία σε πράγματα και καταστάσεις που πριν δεν ήξερα καν ότι υπάρχουν. Ένας λόγος που αγάπησα ακόμα περισσότερο τα Χριστούγεννα είναι γιατί ο Δημήτρης μου το δεύτερο παιδάκι μου γεννήθηκε 20 Δεκεμβρίου, το πιο όμορφο Χριστουγεννιάτικο δώρο της ζωή μας!