Μια σύντομη αναζήτηση στο διαδίκτυο θα σε βοηθήσει να καταλάβεις ότι εκεί έξω κυκλοφορούν ένα σωρό εγχειρίδια. Πώς να είσαι καλή μητέρα, πώς να μεγαλώσεις το παιδί σου σωστά, με αρχές και αρμονία, και πώς θα το αποτρέψεις από τα «λάθη».
Είναι σπουδαίο να υπάρχουν τόσες πηγές ανεξάντλητης γνώσης στη σήμερον ημέρα και πάρα πολύ βοηθητικό, ιδίως για τους νέους γονείς. Άλλο τόσο σπουδαίο είναι κάποια πράγματα να μην τα παίρνουμε της μετρητής και να γνωρίζουμε πως… ευτυχώς, κανείς μας δεν είναι τέλειος, ούτε γονιός, αλλά ούτε και εν γένει άνθρωπος.
Δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς, παρά μόνο αληθινοί γονείς.
Γονείς και άνθρωποι με ελαττώματα, αδυναμίες, όνειρα, άγχη, αντοχές και όρια. Άνθρωποι και γονείς που κάνουν λάθη, ζουν ευτυχισμένα, περνούν δυσκολίες, αγκαλιάζουν την αλλαγή σταδιακά, μεγαλώνουν ωραία, φοβούνται, λυπούνται, χαίρονται, απολαμβάνουν και εν ολίγοις, ζουν.
Δεν αντιλαμβάνομαι ειλικρινά ποιο το νόημα τού να πιστεύουμε ότι μπορούμε να γίνουμε «τέλειοι γονείς», αντιλαμβάνομαι όμως απόλυτα το γεγονός να θέλουμε να γινόμαστε καλύτεροι καθημερινά, και βέβαια να εμπνέουμε τα παιδιά μας.
Δεν είσαι τέλεια, όπως ούτε η Γιώτα, η Ελπινίκη, η Χριστίνα, ή εγώ, και ακριβώς αυτό είναι το σπουδαιότερο μάθημα που μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά μας, ούσες αληθινές και όχι τέλειες μαμάδες. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να είμαστε ο εαυτός μας, ή να δοκιμάζουμε νέα πράγματα για να καταλάβουμε αν μας αρέσουν ή όχι, από το να κάνουμε νέες φιλίες, ή σχέσεις με διαφορετικούς από εμάς ανθρώπους, από το να λέμε Ναι σε κάτι πολύ προκλητικό για εμάς, ή Όχι σε κάτι το οποίο θεωρούμε «απαγορευτικό», από το να κάνουμε λάθη.
Η ίδια η ατέλειά μας είναι αυτή που θα διδάξει τα παιδιά μας ότι δε χρειάζεται να ανησυχούν για να γίνουν αρεστά και ότι αυτό είναι κάτι που δε θα έπρεπε να τους απασχολεί. Το μόνο που χρειάζεται να τα απασχολεί είναι να μεγαλώνουν ωραία, να μοιράζονται συναισθήματα, αγάπη και αλληλεγγύη, να σέβονται τον άνθρωπο και τελικά να γίνονται καλύτεροι άνθρωποι, καλύτερα παιδιά!
Σκέψου το «στίγμα» της τελειότητας, πόσοι άνθρωποι το κουβαλούν. Σκέψου πόσο μάταιο είναι και πόσο δυστυχισμένοι είναι. Είναι πολύ κρίμα στον βωμό μιας ανύπαρκτης τελειότητας να θυσιάζεις την ατελή και υπέροχη μοναδικότητά σου. Είναι κρίμα για σένα και για τα παιδιά σου!
Μην ξεχνάς… η συμπεριφορά μας, το πώς κινούμαστε στον χώρο, πώς μιλάμε με τον σύζυγο, τον συνάδελφο, την κολλητή μας, είναι παράδειγμα για τα παιδιά μας. Όταν αποδεχτούμε την υπέροχη, ατελή φύση μας, τότε θα γίνουμε το καλύτερο παράδειγμα και για εμάς και για εκείνα και κάπως έτσι, σταδιακά… θα γινόμαστε αυτό που εν τέλει θέλουμε να δούμε και να ζήσουμε στον κόσμο. Η «αλλαγή».
Ευτυχώς… δεν είμαστε τέλειες, λοιπόν. Και μπράβο μας!
Συνεχίστε Ολόψυχα!
Your Coach,
Μάρη Γαργαλιάνου
