Κάτι άκουσε στο σχολείο, κάποια κρυφά γελάκια από τα μεγαλύτερα αδέρφια, δεν θέλει και πολύ, κάπου εκεί προς το τέλος του Δημοτικού το παιδί να αρχίσει να αμφισβητεί την ύπαρξη του Άη Βασίλη. Και τότε, τι κάνουμε; Τι του λέμε;
Πρόκειται για ένα “μυστικό’’, το οποίο μπορεί εύκολα να αποκαλυφθεί μέσα από την αλληλεπίδραση των παιδιών. Ωστόσο αυτό που θα έπρεπε κυρίως να μας προβληματίζει δεν είναι τόσο η συγκεκριμένη αποκάλυψη, αλλά η ετοιμότητα του παιδιού να αποδεχθεί ότι ο γλυκός κύριος με τη γενειάδα, το έλκηθρο, τους βοηθούς-ξωτικά και την γενειάδα δεν υπάρχει (αν και θα θέλαμε πολύ!).
Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε, όταν έχουμε μπροστά μας το γεμάτο απορίες, θυμό ή και δικαίωση πρόσωπο του παιδιού μας;
Αρχικά είναι σημαντικό να είμαστε ειλικρινείς. Μπορούμε να εξηγήσουμε στο παιδί ότι ο Άγιος Βασίλης μπορεί να μην υπάρχει, αλλά είναι κάτι στο οποίο όλοι πιστεύαμε όταν είμαστε παιδιά και στην ουσία αντιπροσωπεύει έννοιες όπως η προσφορά, η χαρά και η αλληλεγγύη, οι οποίες είναι πέρα για πέρα πραγματικές!
Μπορεί να μην είναι λοιπόν αλήθεια ότι ο καλοκάγαθος, ντυμένος στα κόκκινα Άγιος παίρνει το έλκηθρο και γυρνά όλο τον κόσμο, ωστόσο αυτό που είναι αλήθεια είναι ότι όλοι μικροί μεγάλοι χαίρονται και μόνο με τη σκέψη αυτή, αλλά κυρίως ελπίζουν!
Ελπίζουν ότι τα όνειρά τους θα πραγματοποιηθούν, κάτι που είναι λιγάκι πιο σημαντικό από τα δώρα (τα οποία θα διαβεβαιώσουμε το παιδί ότι θα λάβει, στο πλαίσιο ακριβώς αυτής της προσφοράς!).
Κάτι που μπορούμε να κάνουμε με το παιδάκι μας είναι να το τοποθετήσουμε εκείνο στη θέση του Άγιου Βασίλη για κάποιο άλλο παιδάκι. Πώς; Με το να επισκεφθούμε μαζί μία δομή φιλανθρωπικού ή εθελοντικού χαρακτήρα και να προσφέρουμε ένα δώρο και χαρά σε κάποιο παιδί που έχει ανάγκη. Με αυτόν τον τρόπο θα δείξουμε και έμπρακτα στο παιδί πως όλοι εν δυνάμει μπορούμε να πάρουμε τη θέση του Άγιου Βασίλη, μόνο με την προσφορά, την γενναιοδωρία, αλλά και την ανιδιοτελή πράξη!
Είναι αλήθεια ότι κάθε παιδί έχει την ανάγκη να πιστέψει στον Άγιο Βασίλη και να ζήσει την μαγεία των Χριστουγέννων, καθώς με αυτόν τον τρόπο ενισχύονται τόσο οι αναμνήσεις του από τις χριστουγεννιάτικες γιορτές όσο και η φαντασία του.
Ωστόσο, τα περισσότερα παιδιά είναι έτοιμα να αποδεχθούν την αλήθεια, ιδιαίτερα όταν μεγαλώσουν λιγάκι. Επομένως, πίσω από τον πανικό την αποκάλυψης του μυστικού, μήπως ενδεχομένως κρύβεται η δική μας αδυναμία να αποδεχθούμε ότι ο Άη Βασίλης δεν υπάρχει;
Πηγή: motherbird.gr
