Μάνα, μανούλα, μαμά. Πέρασε πάλι ο καιρός και φτάσαμε άλλη μια χρονιά στη γιορτή της μητέρας, στις 13 Μαΐου 2018. Και αυτή την ημέρα γιορτάζουμε όλες οι γυναίκες που έχουμε φέρει στον κόσμο ένα ή και περισσότερα παιδάκια. Με αφορμή λοιπόν αυτή την ημέρα θέλησα να μοιραστώ μαζί σας σκέψεις, συνήθειες και συναισθήματα που θεωρώ πως με εκφράζουν ως μαμά 20 σχεδόν μήνες τώρα.
Αρχικά θεωρώ και νομίζω ότι θα συμφωνήσετε πως κάθε μέρα γιορτάζει κάθε μαμά που έχει στην αγκαλιά της το μικρό της, που παρακολουθεί πως αυτό μεγαλώνει και εξελίσσεται. Κάθε μαμά νιώθει γιορτινά όταν ακούει να την φωνάζει το μικρό της, ότι ηλικία και να έχει εκείνη πάντα μικρό θα το βλέπει, “μαμά”. Πώς είναι όμως να είσαι μαμά; Θα απαντήσω σε αυτό το ερώτημα με την πολύ μικρή εμπειρία μιας μαμάς ενός παιδιού 20 μηνών. Σίγουρα μια μαμά με παιδί 20 χρονών θα έχει πολλά περισσότερα να σας πει, αλλά θα κάνω και εγώ την προσπάθεια μου.
Με την επιβεβαίωση της εγκυμοσύνης από τη β’ χοριακή άρχισα να προσπαθώ να αντιληφθώ τη φιλοσοφία μιας γυναίκας-μαμάς. Τότε κατάλαβα ότι μπορεί κάθε γυναίκα από τη φύση της να γίνει μαμά και να έχει το δικαίωμα να τεκνοποιήσει αλλά κάποιες έχουν γεννηθεί για αυτό, άλλες είναι εξαιρετικά χαρισματικές, άλλες το προσπαθούν και ανταποκρίνονται εντυπωσιακά σε αυτό το ρόλο και άλλες πάλι όχι. Σέβομαι και θαυμάζω τις γυναίκες που είναι συνειδητοποιημένες και δεν διχάζονται ανάμεσα στα κοινωνικά πρότυπα. Αποφασίζουν ή όχι να γίνουν μητέρες και να μεγαλώσουμε με το δικό τους τρόπο τα μικρά τους.
Προσωπικά τον εαυτό μου τον βάζω στην κατηγορία της γυναίκας που άσκησε αυτό το δικαίωμα και προσπαθεί να ανταποκριθεί όσο το δυνατόν καλύτερα σε αυτό τον ρόλο, χωρίς κανένα πρότυπο προς απομίμηση. Μεγάλωσα με τη γιαγιά μου και εκείνη έχω στην μνήμη ως μαμά. Όση αγάπη και όμορφες αναμνήσεις και αν έχω από εκείνη για ακολουθήσω και εγώ ως μαμά, μόνο το πέρασμα του χρόνου θα αποδείξει τι είδους μαμά προγραμματικά είμαι.
Μαμά ένιωσα όταν άκουσα για πρώτη φορά την καρδούλα του μωρού μου, όταν ένιωσα τη πρώτη κλοτσιά στην κοιλιά μου και φυσικά όταν το αντίκρισα για πρώτη φορά μέσα στην αγκαλιά μου. Σήμερα νιώθω μαμά κάθε φορά που με φωνάζει εκείνη και με κοιτάει στα μάτια.
Ως μαμά φυσικά και η ζωή μου άλλαξε και αλλάζει ριζικά αλλά αυτό δεν με τρομάζει ούτε με απογοητεύει. Αντίθετα μαθαίνω να ζω και να κάνω τα πάντα έχοντας δίπλα μου ένα μικρό πλασματάκι. Χαίρομαι που έχω την δυνατότητα να την μεγαλώνω χωρίς καμία βοήθεια παρά μόνο με την αγάπη και την φροντίδα του μπαμπά της.
Σαφέστα και έχω αλλάξει σε πολλά το πρόγραμμα μου, τη δουλειά μου και τις συνήθεις μου. Ακολουθώ πρόγραμμα αλλά δεν είμαι πάντα απόλυτη σε αυτό , στην προσπάθεια να αφουγκράζομαι τη διάθεση και τις ανάγκες του μωρού. Δουλεύω περισσότερο από το σπίτι, ώρες περισσότερο που εκείνη κοιμάται ή είναι απασχολημένη με τα παιχνίδια της. Προγραμματίζω τα περισσότερα ραντεβού μου σε χώρους που μπορώ πριν την έναρξη της συνάντησης να την πάω να παίξει και να νιώσει όμορφα ώστε μετά να δείξει την υπομονή που αναζητώ για να κάνω την δουλειά μου έχοντας την δίπλα μου. Θα περιποιηθώ τον εαυτό μου αλλά και αυτό περισσότερο από το σπίτι ώστε να μην αγχωθώ για το αν και πόσο θα κάτσει ήσυχο το μωρό σε ένα κομμωτήριο ή nail bar.
Μπορεί να έχω αλλάξει σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα μου από επιλογή αλλά νιώθω τόσο τυχερή που έχω να θυμάμαι όλες τις πρώτες φορές που έκανε κάτι και ήμουν εκεί. Εύχομαι ότι αυτή η αφοσίωση και η ουσιαστική παρουσία μου στα πρώτα της βήματα κάποια στιγμή θα αποτυπωθεί στον τρόπο που θα αντιμετωπίζει τη ζωή της μόνη της, όπως ήδη φαίνεται στην ανεξαρτησία και την τακτικότητα που εκδηλώνει.
Τη φιλοσοφία μου, τον τρόπο ζωής μου και τους στόχους μου ως μαμά λοιπόν τα έχω σίγουρα αλλάξει. Έχω γίνει πιο πρακτική και συγκεκριμένη σε όσα αναζητώ, μαθαίνω, διεκδικώ και αφιερώνω χρόνο. Αυτό που δεν θα άλλαζα ποτέ είναι την απόφασή μου να γίνω μαμά, κάτι που δεν έτυχε αλλά πέτυχε. Δεν θα άλλαζα την απόφαση να είμαι μαμά με αυτό τον μπαμπά για το παιδί μου.
Δεν ξέρω φυσικά αν είμαι ή θα γίνω καλή μαμά γιατί δεν ξέρω αν υπάρχει τελικά ο κανόνας, ο ορισμός της καλής μαμάς. Θέλω όμως να είμαι μια ευτυχισμένη, ανεξάρτητη και δημιουργική μαμά με μια εξίσου ευτυχισμένη κόρη και έναν ευτυχισμένο σύντροφο και πατέρα του παιδιού μου, δίπλα μου.
Τα συναισθήματα μου ως μαμά πέρα από αγάπη, φροντίδα, ευτυχία, δύναμη, χαρά και δημιουργικότητα είναι τόσα πολλά και απερίγραπτα που σίγουρα έχω έναν λόγο να γιορτάζω κάθε μέρα.
Χρόνια Πολλά μανούλες!
